همیشه زودتر از زمان مقرر وظایفتان را انجام می‌دهید، ساعت کاری بیشتری را در محل کار خود سپری میکنید و مدت زیادی است که مشغول به کارید، اما هنوز به ارتقاء شغلی مطلوبتان نرسیده‌اید یا موفق به برقراری ارتباط موثر با همکارانتان نشده‌اید. به نظر شما این موضوع می‌تواند با زبان بدنتان در ارتباط باشد؟ آیا این زبان بدن شماست که به شما آسیب می‌زند و شما را عقب می‌اندازد؟
پتی وود، متخصص و نویسنده می‌گوید: “وقتی صحبت از ارتباط‌گرفتن می‌شود شما ممکن است یک یا دو کلمه را با زبان بیان کنید اما هزاران مفهوم غیر کلامی را به کمک زبان بدنتان بروز می‌دهید.” او می‌گوید این نشانه‌های غیر کلامی که شامل همه‌چیز از حالت بدن تا بیان شماست، برای هرگونه تعامل مهم و حضور در محل کار مهم است و گاهی باعث قضاوت شما می‌شود. کارشناسان معتقدند با وجود اهمیت بالای این موضوع، اغلب افراد از اشتباهات زبان بدنشان بی‌اطلاع هستند.
حالت بد نشستن یا خمودگی بدن
دکتر لیلیان گلس، متخصص زبان بدن، معتقد است که این موضوع کاملا طبیعی است که شما بعد از ساعت‌ها نشستن پشت میز کار، حالت طبیعی بدنتان را از دست بدهید و حالت بدی در نشستن داشته باشید. اما این تغییر حالت باعث می‌شود که شما نامرتب به نظر بیایید یا به اندازه کسی که صاف نشسته است، حرفهای و کاردرست جلوه نکنید.
وود اضافه می‌کند حتی اگر احساس میکنید این طرز نشستن برای شما راحت‌تر است، باید به خاطر داشته باشید که این شیوه نشستن ممکن است باعث شود که شما بی‌حوصله و بی‌توجه به کارتان به نظر بیایید. با خم شدن روی صفحه نمایش کامپیوتر و تلفن نه تنها سلامت جسمی و روحی شما در خطر می‌افتد، بلکه زبان بدنتان تعریفی از اینکه شما محافظه‌کار، مخفی‌کار و بی‌توجه هستید را نشان می‌دهد.
راهکار: گلس می‌گوید در چنین موقعیتی نشیمن‌گاه خود را به سمت عقب صندلی خود بچسبانید و بالای کمرتان را به نحوی که خیلی سفت نباشد، به حالت صاف در آورید.
بی‌قراری یا بی‌حوصلگی
چه شما یک تار مویتان را بپیچانید، چه زانوی خود را بالا بیاورید و چه با اشیاء روی میز بازی کنید، کارشناسان می‌گویند به احتمال زیاد مجموعه این‌کارها نشان‌دهنده بی‌قراری و بی‌حوصلگی شما است و هیچ چیزی به اندازه بی‌قراری و بی‌حوصلگی باعث پرت شدن حواس نمی‌شود. گلس می‌گوید که اغلب این بی‌قراری توسط اعصاب افراد هدایت می‌شود.
وود می‌گوید:”بی‌حوصلگی بیش از حد در یک جلسه باعث می‌شود همکاران فکر کنند با آنها هماهنگ نیستید و به جلسه توجهی ندارید”
راهکار: جو ناوارو، کارمند ۲۵ ساله FBI که اکنون در مورد ارتباطات غیر کلامی می‌نویسد و سخنرانی می‌کند، توضیح می‌دهد: “قطعا شما نمی‌خواهید کارهایی را انجام دهید که موجب حواس‌پرتی شما شود، بلکه به دنبال جلب توجه در یک گفت‌وگو با جلسه هستید. ناوارو پیشنهاد می‌کند که انرژی خود را از ضربه زدن به پا، مالش بینی یا چرخاندن انگشتان دست دور کنید و به جای آن بر تماس چشمی، تکان دادن سر و نگه داشتن دستان خود متمرکز شوید. او می‌گوید این تغییرات کوچک در رفتار شما باعث حفظ توجه شما می‌شود.
حالت پرتنش روی چهره
فرض کنید که مشغول به کار هستید و مدیرتان برای یک گفت‌وگو کنار میز شما می‌ایستد. گلس می‌گوید: “در این حالت ممکن است به دلیل تمرکزی که روی کار دارید، یک نگاه با چشمان باریک و ابروهای در هم داشته باشید. این حالت چشمان شما می‌تواند ناامیدی، بی‌حالی و عصبانیت را منتقل می‌کند.
راهکار: وود به مراجعانش توصیه می‌کند که وقتی در حین تمرکز کسی به آنها نزدیک می‌شود، کار را برای دقایقی متوقف کنند و تمرکزشان را از کار به فرد منتقل کنند، کف دستانشان را باز کنند و لبخند و چهره آرام در برخورد با او داشته باشند. وود به کسانی که نمی‌توانند در چنین شرایطی از این راهکار کمک بگیرند پیشنهاد می‌دهد که محیط کار خصوصی‌تر و شخصی‌تری را برای ادامه فعالیتشان در نظر بگیرند.
پایین انداختن سر یا عدم برقراری ارتباط چشمی
حتی در دنیایی که تحت سلطه تلفن‌های هوشمند است، تماس چشمی هنوز اهمیت دارد. وود توضیح می‌دهد که عدم برقراری ارتباط چشمی با دیگران باعث می‌شود دیگران در اطراف شما فکر کنند که نمی‌توانند با شما ارتباط برقرار کنند یا شما زمان و تمایلی به برقراری ارتباط با آنها ندارید.
گلس معتقد است، پایین نگه داشتن چانه یا خیره شدن به زمین باعث می‌شود شما ناامن، غمگین و بدون اعتماد به نفس به نظر برسید.
ناوارو می‌گوید: “اگر این تلفن شما است که باعث می‌شود که به پایین نگاه کنید یا از تماس چشمی اجتناب کنید، از چک کردن مداوم آن در حضور شخص دیگر خودداری کنید. او می‌گوید این استدلال که این کار طبیعی است و همه آن را انجام می‌دهند، استدلال درستی نیست و این کار در دید هیچ کس پسندیده نیست.
راهکار: اگر یک فرد یا همکاری را در محل کار دیدید و با او فاصله داشتید، ابرویتان را بالا بیاورید و به او لبخند بزنید. با این کار به فرد احساس امنیت و دوستی منتقل خواهید کرد. همچنین قوانین استفاده از تلفن همراه در محل کار را نیز مرور کنید.
دست بسته بودن
وود معتقد است که افراد باید مراقب نشانه‌هایی که او آنها را بسته می‌نامد، باشند. این حالت‌های بسته بودن چیست؟ اینکه دستان خود را روی قفسه سینه بگذارید، وقتی کسی شروع به صحبت کرد از او فاصله بگیرید یا چیزی را بین خودتان و فرد قرار دهید. او می‌گوید حتی اگر پاهایتان را روی هم بیندازید شاید به نظر خودتان ارتباطی با فرد مقابل نداشته باشد، اما سیگنال‌هایی که منتقل می‌کند این است که شما با او درگیری یا مخالفت دارید.
راهکار: وود می‌گوید بدنتان را به طرف فردی که با او در ارتباطید متمایل کنید. مثلا در صورتی که با فردی در حال گفت و گو هستید، علاوه بر صورت بدن خود را نیز به سمت او متمایل کنید.
بیش از حد معمولی بودن
محیط کار مدرن می‌تواند کاملا راحت باشد. از قوانین لباس پوشیدن گرفته تا فرهنگ سازمانی که افراد را به همکاری و دوستی تشویق می‌کند. به گفته ناوارو، فرض اینکه لباس و نظافت برای محیط کار مهم نیستند، یک فرض غلط است.
البته این به آن معنا نیست که وقتی دیگران در محیط کاری از شلوار جین استفاده می‌کنند، شما باید از کت و شلوار استفاده کنید. او می‌گوید شما می‌توانید واقعا لباس‌های معمولی داشته باشید، اما باید به خاطر داشته باشید که لباس‌های کثیف و نامرتب را هیچ فرهنگ اداری نمی‌پذیرد.
وقتی شما بیش از حد معمولی باشید و تفاوتی بین لباس خانه و محیط کارتان نداشته باشید، مغز شما پذیرش تطبیق با محیط کار را نخواهد داشت.
راهکار: لباس‌های تمیز، مرتب و مناسب با محیط کار و فرهنگ سازمانی‌تان را انتخاب کنید.
این موارد اشتباهات رایج زبان بدن در محیط کار است. همان اندازه که گفتار شما در محل کار اهمیت دارد و باید مارقبت تمام حرفهای خود باشید، به همان اندازه نیز باید به آنچه با حرکات بدن خود نشان می‌دهید نیز باشید.
بیش از حد نزدیک شدن به افراد
معمولا افراد از چیزی که شما فکر میکنید فاصله شخصی بیشتری نیاز دارند. اینکه شما بیش از حد به آنها نزدیک شوید، باعث می‌شود که آنها احساس معذب بودن کنند و احتمال انتقال نقطه نظرات شما کاهش پیدا کند و به این ترتیب تاثیرگذاری شما کاهش پیدا کند.
راهکار: فضای مورد نیاز هر فرد با توجه به فرهنگ افراد متفاوت است. چطور تشخیص دهیم که فاصله مناسب چقدر است؟ ناوارو پیشنهاد می‌دهد در چنین شرایطی که با فردی روبرو می‌شوید، به سمت او خم شوید، به او دست دهید و یک قدم عقب بروید. به این صورت شما ۴ ۵ قدم با فرد فاصله دارید. اگر فرد تمایل به نزدیکی با شما داشته باشد، بدنش را به شما متمایل کرده و به سمت شما قدم برمی‌دارد.
ناوارو به طور کلی پیشنهاد می‌دهد که چنانچه نگران این هستید که چه اشتباهاتی در زبان بدن شما وجود دارد از همکارانی که مورد اعتمادتان هستند بخواهید نظرشان را در رابطه با زبان بدن و بیانتان توضیح دهند.
پیشنهاد دیگر این است که رفتار افرادی که در جامعه یا خانواده آنها را تحسین میکنید را زیر نظر قرار بگیرید و از آنها الگوبرداری کنید.
باید بپذیریم که زندگی یک تئاتر است و هر چه خودمان را بهتر ارائه دهیم، پیشرفت بیشتری نیز خواهیم داشت.
