تفاوت حسابداری و حسابرسی در چیست؟

حسابداری و حسابرسی هر دو به امور مالی مربوط می‌شوند، اما یکسان نیستند و درک تفاوت بین آنها برای هر کسب و کاری مهم است. به طور کلی، حسابداری به مدیریت سوابق مالی افراد یا شرکت و گزارش امور مالی آنها گفته می‌شود. از سوی دیگر، حسابرسی سوابق حسابداری افراد یا شرکت‌ها را بررسی می‌کند تا تعیین کند که آیا اطلاعات آنها مشروع و دقیق است یا خیر.

حسابداری چیست؟

حسابداری فعالیتی است که در آن جزئیات معاملات مالی در شرکت‌ها شناسایی، اندازه گیری، ثبت، طبقه بندی، تأیید، سازماندهی، تفسیر و به صورت سیستماتیک به ذینفعان ارائه می‌شود. این یک روش عددی برای ارزیابی سلامت مالی و عملیاتی یک شرکت است. با تجزیه و تحلیل عناصری مانند دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان مشاغل، حسابدار (Accountant) می‌تواند سود یا زیان شرکت و یا سازمان‌ها را در یک دوره زمانی مشخص، مشخص کند. حسابداری معمولاً توسط بخش درون سازمانی و مشخص اداره می‌شود و ممکن است چند کارمند در این بخش مشغول به کار باشند و کارفرما در استخدام حسابدار سراغ تعداد افراد بیشتری برود.

حسابرسی چیست؟

در مقاله حسابرسی چیست عنوان کردیم که، حسابرسی فرآیندی است که از طریق آن سوابق مالی یک شرکت یا یک فرد از نزدیک مورد بررسی قرار می‌گیرد تا از صحت و سقم آنها اطمینان حاصل شود. همچنین سوابق مالی مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند تا مشخص شود، آیا آنها با قوانین و مقررات صنعت مطابقت دارند یا خیر. حسابرسی معمولاً توسط مجموعه‌ای از حسابرسان خارجی انجام می‌شود و توسط کارفرما در پایان فصل و سال به کار گرفته می‌شود.

حسابداری و حسابرسی اغلب دست به دست هم می‌دهند تا امور مالی به بهترین شکل در شرکت‌ها سازماندهی شوند. این فرایندها، هر دو در عملکرد یک کسب و کار بسیار مهم هستند. حسابداری با ثبت معاملات تجاری و تهیه گزارش برای تصمیم گیری آگاهانه سروکار دارد. از سوی دیگر، حسابرسی به بررسی گزارش‌های مالی برای اطمینان از صحت و انطباق آنها با قانونی و مقررات اشاره دارد.

تفاوت حسابداری و حسابرسی

هنگامی که فرآیند حسابداری به پایان می‌رسد، تازه کار حسابرسی به منظور تعیین تصویر واقعی و عادلانه حساب‌ها، شروع می‌شود. این فعالیت ثبت و تهیه و ارائه صورت مالی است. شرکت‌ها از حسابداری برای پیگیری معاملات مالی خود استفاده می‌کنند. برعکس، حسابرسی فعالیتی برای تأیید و ارزیابی صورت‌های مالی است و در واقع، اعتبار و قابلیت اطمینان بودن اطلاعات حسابداری را تعیین می‌کند. دیگر تفاوت‌های این دو شامل موارد زیر می‌شود:

حسابداری متکی به نظم است در حالی که حسابرسی متکی به تحلیل است

در شغل حسابداری، سوابق مالی یک سازمان طبق ترتیب خاصی گزارش می‌شود. این نظم در حسابداری به عنوان یک اصل شناخته می‌شود. آنها بر اساس اصول پذیرفته شده حسابداری کار خود را اداره می‌کنند. به این ترتیب، حسابداری فعالیت‌هایی مانند ایجاد و نگهداری سوابق مالی و مجموعه‌ای از مراحل و رویه‌های پذیرفته شده را دنبال می‌کند.

هنگام ارزیابی حسابداری در مقابل حسابرسی، مشخص می‌شود که حسابرسی ماهیت تحلیلی دارد. این یک فعالیت سیال است که ماهیت سازمان و سوابق آن را مورد بررسی قرار می‌دهد. حسابرسی شامل تجزیه و تحلیل مستقل اطلاعات مالی می‌شود که در آن مشخص می‌شود که معاملات تجاری مشروع و سوابق مالی درست هستند یا خیر. همچنین باید عنوان کنیم که، حسابداری توسط استانداردهای حسابرسی اداره می‌شود.

اهداف اصلی

هدف اصلی حسابداری شناسایی وضعیت مالی و عملیاتی یک تجارت است. از طریق تولید گزارش‌های مالی، ذینفعان می‌توانند سودآوری، وضعیت مالی و عملکرد کلی یک شرکت را کشف کنند. از سوی دیگر، هدف اصلی حسابرسی ارزیابی صحیح بودن صورت‌های مالی است. حسابرسان به تجزیه و تحلیل معاملات تجاری در یک دوره حسابداری خاص می‌پردازند تا از صحت و انطباق آنها مطمئن شوند.

زمان بندی‌های کاری متفاوت

حسابداری یک فعالیت مستمر است که در طول عمر یک کسب و کار رخ می‌دهد. از زمانی که شرکتی بنا نهاده می‌شود تا پایان آن، روند حسابداری ادامه دارد و شاید حسابدار در میان اولین نفراتی باشد که در هر شرکتی استخدام می‌شود. از سوی دیگر، حسابرسی یک فعالیت مستمر نیست. زمانی شروع می‌شود که شرکت یا سازمانی نیاز به تجزیه و تحلیل معاملات و حساب‌های مالی داشته باشد. حتی ممکن است در زمانی شروع شود که مورد مالی مشکوکی در سازمان دیده شود و علیه سازمان و فردی در آن شکایت مالی مطرح شده باشد.

بر اساس ایدئولوژی کسب و کار، پایان حسابداری آغاز حسابرسی است.

بررسی جزئیات

در شغل‌های رشته حسابداری، بیشتر توجه به جزئیات وجود دارد. حسابداران خصوصا در حسابداری دولتی گزارش‌های مالی را به طور عمیق بررسی می‌کنند تا تمام معاملات تجاری را که در یک دوره حسابداری خاص در شرکت رخ داده است، ثبت کنند. برخی از نمونه‌های اسناد که در حسابداری تجزیه و تحلیل می‌شوند شامل فاکتورها، رسیدها، سفارشات خرید، چک‌ها، فیش‌های سپرده و گزارش‌های نقل و انتقال نقدی می‌شود. از سوی دیگر، حسابرسی فعالیت خیلی متمرکز بر جزئیاتی نیست. حسابرسان از نمونه اطلاعات مالی استفاده می‌کنند و با استفاده از آنها، می‌توانند به اطلاعات مورد نظر سازمان و کارفرما برسند.

نتیجه گیری

حسابداری و حسابرسی هر دو زمینه‌های تخصصی هستند، اما دامنه حسابرسی گسترده‌تر از حسابداری است زیرا نیاز به درک کامل اقدامات مختلف مالی، قوانین مالیاتی، آگاهی از استانداردهای حسابداری و استانداردهای حسابرسی و همچنین مهارت‌های ارتباطی نیز دارد.

به غیر از این، رازدار بودن، صداقت، صداقت و استقلال الزامات اساسی هستند که هنگام انجام حسابرسی باید حفظ شوند. گزارشات ارائه شده توسط حسابرس برای استفاده کنندگان از صورت‌های مالی مانند طلبکاران، سهامداران، سرمایه گذاران، تامین کنندگان، بدهکاران، مشتریان، دولت و غیره برای تصمیم گیری منطقی مفید هستند.